🔹چندی پیش سالگرد مشروطه بود. بی سروصدا آمد و رفت. یکی از بزرگ‌ترین رویدادهای کشور که با عناوینی همچون انقلاب مشروطه، نهضت مشروطه و جنبش مشروطه از آن نام می‌برند. جنبشی مترقی که آحاد مردم درگیر آن نبودند و حتی می‌توان گفت در مناطق دورافتاده از شهرهای بزرگ از وقایع مشروطه چندان خبردار نشدند. از این‌رو این جنبش، نخبه‌گرا باقی ماند. جنبشی که طیف‌های متنوعی از جریان‌های سیاسی از جمله روحانیون بلندپایه، ملیون و گروه‌هایی با افکار سوسیالیستی را در بر می‌گرفت. جنبش مشروطه توانست مفاهیمی همچون آزادی، حقوق ملت و قانون را به بستر جامعه تسری بدهد، اما مهم‌ترین ویژگی آن ابداع ملت در مواجهه با نهاد سلطنت و روحانیت بود. دو نهادی که سالیان سال و تا بعد از کودتای 28 مرداد منافع مشترک‌شان بیش از تعارضات‌شان بود. شاید از همین‌رو بود که ملیون و سوسیالیست‌ها هرگز نتوانستند به معنای واقعی در جامعۀ ایران دست بالا را داشته باشند.
💢یادداشت احمد غلامی را اینجا بخوانید
