✍🏻اقتصادآنلاین_نسترن فراهانی: علی شکوری‌راد، نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی، در رابطه با تحولات اخیر پیرامون لایحه موسوم به مطالب خلاف واقع در فضای مجازی اظهار داشت:

🔹آنچه که اتفاق افتاد، خیر زیادی در آن بود. اگرچه در نگاه اول، بهتر بود دولت اصلاً این لایحه را به مجلس نمی‌داد، اما به‌هرحال، دولت بدون دقت کافی، آنچه را که قوه قضاییه پیشنهاد داده بود تأیید کرد و به مجلس فرستاد. در ادامه، جامعه مدنی واکنش نشان داد و آقای دکتر پزشکیان و دولت را بازخواست کرد که چرا لایحه‌ای مغایر با منافع ملی و آزادی‌های اساسی مردم به مجلس داده شده است؛ لایحه‌ای که می‌توانست زمینه‌ساز محدودیت آزادی بیان و تهدید قضایی برای فعالان رسانه‌ای شود.

🔹پس از این واکنش‌ها، دولت و رئیس‌جمهور به نظرات جامعه توجه کردند و آن لایحه را پس گرفتند. در این فرآیند، دو اتفاق مثبت رخ داد؛ نخست آن‌که دولت خود را توانمند نشان داد و پذیرفت که اگر خطایی رخ داده، می‌تواند اصلاح کند. دوم، جامعه نیز نشان داد که قدرت دارد و می‌تواند مسئولان را به پاسخ‌گویی وادارد. به‌نظر من هر دو طرف از این رخداد و تعامل بهره بردند و این اتفاق می‌تواند نقطه عطفی در تقویت پیوند میان مردم و دولت باشد.

🔹من این رویداد را به‌نوعی با پذیرش قطعنامه توسط امام خمینی مقایسه می‌کنم. هرچند در ظاهر جام زهر بود، اما در عمل خیرات و برکات زیادی به‌همراه داشت. همان‌طور که آن پذیرش، پیوند مردم و رهبری را تقویت کرد، این تصمیم دولت نیز می‌تواند به نزدیکی بیشتر جامعه مدنی و دولت منجر شود.

🔹این حرکت می‌تواند نشانه‌ای از قدرت چانه‌زنی جامعه و بازگشت امید به فضای عمومی باشد. دولت از این پس باید با دقت بیشتری تصمیم‌گیری کند و بیش از گذشته به منافع مردم پایبندی نشان بدهد. مردم در این ماجرا نشان دادند که قدرت دارند، و دولت هم کمک کرد تا این قدرت اجتماعی به فعلیت و ظهور برسد.

🔹نوع واکنش مردم و تصمیم دولت شباهتی با مفهوم رفراندوم پیدا کرد؛ نه به‌لحاظ شکلی، بلکه به‌لحاظ اثرگذاری مستقیم مردم بر تصمیمات کلان. در قانون اساسی، رفراندوم برای موضوعات مبرم پیش‌بینی شده و در شرایطی که نهاد‌های حاکمیتی درباره یک موضوع استراتژیک به اختلاف می‌خورند، مراجعه به آرای مردم می‌تواند بهترین راه‌حل باشد.

🔹در جریان جنگ دوازده‌روزه اخیر نیز اقتدار ملی مردم همپای اقتدار نظامی و چه‌بسا فراتر از آن به‌چشم آمد. همه آن را دیدند و به رسمیت شناختند. این اقتدار ملی باید مبنای تصمیم‌گیری‌ها قرار بگیرد. هم دولت و هم حاکمیت باید بیش از پیش به قدرت مردم، همبستگی ملی و افکار عمومی بها بدهند. این مردم هستند که گره‌ها را باز می‌کنند و مسیر توسعه را هموار می‌سازند.

🔹چه در عرصه سیاست خارجی و چه سیاست داخلی، نباید از دیپلماسی و تعامل روی‌گردان شد. حتی در شرایط جنگ نیز می‌توان از دیپلماسی برای کاهش دامنه درگیری‌ها، خسارات و تلفات استفاده کرد. گفت‌و‌گو با دشمن، حتی اگر خواسته‌های غیرمعقولی مطرح کند، همچنان می‌تواند ابزار مؤثری برای تأثیرگذاری بر روند‌ها و جلوگیری از تشدید بحران باشد.

🔹جنگ پدیده‌ای بسیار پرهزینه و پرخسارت است و باید به هر قیمتی و تا آنجا که می‌شود از آن پرهیز کرد. دیپلماسی، دم‌دست‌ترین و مؤثرترین راه برای دور ماندن از جنگ است؛ به‌ویژه در شرایطی که خواسته‌های دشمن غیرمنطقی و تحقیرآمیز است. حتی در چنین مواردی، باید تلاش کرد با ادبیات منطقی و گفت‌وگوی هوشمندانه، مسیر تعامل را باز نگه داشت.

امتداد

@emtedadnet