🖊 هادی سروش
🔸هر نظام سیاسی در جای جای دنیا دارای مخالفین است و ایران نیز از این قاعده مستثنا نیست .
🔸اما آنچه ما و حاکمیت ما را از نظام های سیاسی دنیا میتواند ممتایز کند ؛ ادعای دینی بودن و شعارِ الگو پذیری حاکمیت از مکتب پر افتخار اهلبیت (ع) است .
🔸احترام به مردم و ایجاد زمینه برای بازگشت دلها و منتقدان و استیفای حقوق شهروندان در آموزه های بلند دین و مکتب تشیع “احترام به مردم” و ایجاد زمینه بازگشت منتقدان و مخالفان ، و حتا معاندان به دامن اسلام و بهرمندی از حقوق قطعی شهروندی از سوی حاکمیت دینی است.
👈 چندی است تقاضای بحقِ دلسوزان اصلاح طلب و اصولگرا و حتا کسانی که در دائره جناح بندی ها تعریف نمی شوند این است ؛ حاکمیت در برداشتن حصرها و حبس ها از شخصیت های سیاسی که به ایران و قانون تعلق خاطر دارند ، دریغ نکند. و از سوی دیگر در همین راستا در ارتباطات شهروندان در فضای مجازی که زمینه کار و کسب شان بوده و یا زمینه فعالیت های علمی و فرهنگی و نیز آگاهی های سیاسی اجتماعی است ، حاکمیت “قدم بزرگ” بردارد تا بتواند ادعای قدرشناسی از “حضور همه ایرانیان در ۱۲ روز جنگ” را اثبات برساند.
✳️ دو حرکت شگفت آور امام زین العابدین (ع)
سیره امام سجاد (ع) در برابر پذیرش اخلاقی مخالفان برای کسانی که بخواهد در مسیر دین و اهلبیت حاکمیت را اداره کنند ، کافی است .
✳️ امام سجاد و پناه دادنِ به خانواده های بنی امیه
دو سال پس از حادثه تلخ و خونین عاشورا که به دستور بنی امیه و شخصِ یزید کلید خورد و صالحانی که در راس آنان اباعبدالله الحسین (ع) به شهادت رسید و خاندان پیامبر خدا (ص) به بدترین شکل به اسارات در آمدند و متحمل شکنجه روحی-روانی و بدنی ،شدند !! یزید به مدینه لشکرکشی و حمله کرد و خیانت و غارت و کشتار زیادی کرد!
در این میان، مروان بن حکم که از طائفه و حاکمیت بنی امیه بود قصد خروج از مدینه داشت ، اما احتمال آزار خانواده‌اش از سوی سپاهیان یزید را می داد و به افراد متعدد مانند عبدالله بن عمر بن خطاب برای حفاظت از آنان مراجعه کرد ، اما همگی دست رد به سینه اش می‌زندند ، تا اینکه به سوی امام علی بن حسین؛ امام سجاد (ع) آمد و امام چهارم پناهندگی و حفاظت از خانواده او را پذیرفت.
این درس بزرگی از امام سجاد (ع) است.
✳️ رفتار امام سجاد(ع) با دشمن زمین‌خورده
هشام بن اسماعیل حاکم مدینه در زمان عبدالملک بن مروان است و در ظلم و توهین به اهل مدینه بیداد کرده بودو در این بین با امام سجاد(ع)، بیش از دیگران بدرفتاری کرد!
بعداز مدتی هشام عزل شد و عمر بن عبدالعزیز حاکم مدینه گشت و وی دستور داد حاکم معزول را جلو خانه مروان بن حکم نگه داشته و هرکس که از هشام بدی دیده یا شنیده، بیاید و داد دل خود را بگیرد . مردم دسته دسته می‌آمدند، دشنام و ناسزا و لعن و نفرین بود که نثار هشام بن اسماعیل می‌کردند.
اما خود هشام بیش از همه نگران مواجهه اش با امام سجاد(ع) بود و تصور می کرد انتقام علی بن الحسین(ع) در مقابل آن همه ستم‌ها و بدزبانی ها نسبت به خود او و پدران بزرگوارش، کمتر از کشتن نخواهد بود.
مهم شرح صدر و روش اخلاقی امام سجاد (ع) است که به علویین فرمود: “مرام و اخلاق ما نیست که به افتاده لگد بزنیم و از دشمن بعد از آنکه ضعیف شد، انتقام بگیریم، بلکه برعکس، اخلاق ما این است که به افتادگان کمک و مساعدت کنیم”.
از این روی ، هنگامی که امام با جمعیت انبوه علویین به طرف هشام آمد، رنگ از چهره او پرید وهرلحظه انتظار مرگ را می‌کشید،ولی بر خلاف انتظارش، امام(ع) با صدای بلند فرمود: «سلام علیکم» و با او مصافحه کرد و برحال او ترحم کرده، به او فرمود: «اگر کمکی از من ساخته است، حاضرم».
پس از این شرح صدر و اخلاق بزرگوارانه امام سجاد(ع) ، مردم مدینه از اهانت و آزار او دست کشیدند.
✳️شرح صدر در “اخلاقِ سجادی” ریشه در آموزه های امام حسین (ع) دارد
امام سجاد (ع) ، مانند هر یک از امام قبل و بعدش ، اخلاق و معرفت و علم را از پدر به ارث برده است .
شرح صدر و اخلاق بزرگوارانه امام حسین (ع) در حدیث ذیل خواندنی است؛
مردی در حضور امام حسین بن علی (ع) گفت: نباید خوبی را در ارتباط با کسی هزینه کرد که قابلیت و لیاقت ندارد .
حضرت حسین (ع) با شنیدن این حرف گوینده که از تنگ نظری آن شخص بود در مقام پاسخ برآمد و فرمود : اینگونه که شما تصور می کنی ، نیست. خوبی باید مثل باران باشد که بر خوب و بد می بارد ؛ – تکون الصنیعة مثل وابل المطر تصیب البر والفاجر. (تحف العقول/٢٤٥)
👈 واقعیت این است ؛ حاکمیت از هیچ منتقد و مخالفی به اندازه یِ حضرت امام سجاد (ع) از مخالفان و معاندان آسیب ندیده ! و جدا سیره حضرت سجاد (ع) در برابر مخالفان و معاندان شگفت آور است! توصیه میشود “حاکمیت جمهوری اسلامی” نظری افکند.
🇮🇷 @jamarannews
