✍🏻امتداد-گروه سیاسی: کیهان می‌گوید در عین حال که حواستان به جنگ است از سایر ساحات اداره کشور غافل نشوید:«دشمنی که جنگ را با ما آغاز کرده، پلن‌های B و C و D هم دارد. درست است که دشمن سیلیِ سختی از ما خورده، ولی امثال نتانیاهو، با جنگ است که زنده‌اند! آنها با جنگ، هم دیده می‌شوند، هم عمر سیاسی‌شان را طولانی‌تر می‌بینند، بنابراین باید کاملاً هوشیار بود. تمرکز همه ظرفیت موجود در کشور به تحولات داخلی مربوط به جنگ، می‌تواند، باعث دیده نشدن این تحولات شود. هدف اگر «تأمین امنیت» از طریق «شکست دشمن» است، باید همه این تحولات را در «یک‌جا» دید و تحلیل کرد و برایش برنامه ریخت. در این حالت است که در صورت ادامه حماقت دشمن می‌توان ضرباتی به مراتب سخت و شکننده‌تر از جنگ 12 روزه اخیر به دشمن وارد کرد و بار دیگر به همه دنیا نشان داد که «ایران حسین(ع) همیشه پیروز است».»

🔹جوان سراغ غافلگیری‌های جنگ رفته و گفته ما اگرچه غافلگیر شدیم اما سریع خودمان را جمع و جور کردیم:«جنگ با یک غافلگیری شروع شد. دست‌کم ادعای طرف مقابل که هنوز هم به آن اذعان و افتخار می‌کند این است. با این‌حال غافلگیری‌های بعدی برای او ویرانگر بود. غافلگیری ویرانگر اول این بود که ایران آنچنان که انتظار می‌کشیدند غافلگیر نشد و چند ساعت پس از تجاوز، ابتکارعمل را در دست گرفت. سپس ناگهان ملت ایران در یکی از بی‌نظیرترین وحدت‌های خود و تاریخ ملت‌ها حول ملیت و ایرانیت خود که هرگز از باور‌های راستین آنان جدا نبوده است، گرد آمدند و چنانکه قبلاً نوشتم مردم ایران را هیچ‌گاه این‌قدر عاشق ندیده بودیم، عاشق وطن، عاشق خودشان و عاشق رهبرشان! غافلگیری سوم این بود که آمده بودند تا بترسانند و از این باتلاق ترس، صیدی بگیرند، اما «ترس مردم از جنگ ریخت»؛ و این عین شجاعت و عقلانیت مردم بود.»

🔹اما وطن امروز ظاهرا بسیار علاقه‌مند است که حتی در میانه روزهایی که همه بر اتحاد تاکید دارند یاد انتخابات ۸۸ بیفتد انتخاباتی که اگر بنا به یادآوری رخدادهایش باشد حرف زیاد است:«از انتخابات ریاست‌جمهوری سال 88، یک اتفاق موازی دیگر هم افتاد. یکی از نامزدهای جبهه انقلاب به‌ جای رنگ‌آمیزی‌های ترویجی اندیشکده‌های خارجی، پرچم ایران و در حقیقت پرچم سه‌رنگ جمهوری اسلامی ایران را سر دست گرفت و آن را سمبل ستاد انتخاباتی خود قرار داد. از آن روز، پرچم ایران در کنار پرچم‌های مذهبی «یا حسین» و «یا ابوالفضل» و «یا زهرا» و… در مساجد و مراکز مذهبی نشست.
رئیس‌جمهور وقت البته بعدها به افراط ایرانی‌گری و باستان‌گرایی قبل از اسلام افتاد و مذهب در زبان و ادبیات و فرهنگ ترویجی او کمرنگ و کمرنگ‌تر شد و انسانیت را به ‌جای اسلامیت تبلیغ می‌کرد که توضیح بیشتر آن متنی جداگانه می‌طلبد.»

امتداد

@emtedadnet