در این نامه آمده است که حمله اسرائیل طبق منشور سازمان ملل متحد «نقض صریح منشور ملل متحد و قواعد آمره حقوق بین‌الملل» است و ادعای اسرائیل به عنوان «دفاع پیش‌دستانه»، وجاهت حقوقی ندارد.
به باور امضاء‌کنندگان این نامه، دکترین «دفاع پیش‌دستانه» حتی به فرض پذیرش در حقوق بین‌الملل، مشروط است به وجود تهدید فوری و قریب‌الوقوع. اما آنها معتقدند که «ایران هیچ تهدیدی متوجه اسرائیل نکرده بود، بلکه هم‌زمان در حال مذاکره برای حل مسالمت‌آمیز مسئله هسته‌ای خود بود.»
این استادان همچنین با ذکر اینکه در جنگ دولت‌ها موظف به رعایت اصولی براساس کنوانسیون‌های چهارگانه ژنو و عرف بین‌المللی طبق ماده مشترک ۱ این کنوانسیون‌ها هستند، با ذکر مثال نوشته‌اند اسرائیل در جنگ ۱۲ روزه مواردی مانند «مصونیت غیرنظامیان»، «مصونیت مراکز درمانی و امدادی»، «ممنوعیت حمله به تأسیسات خطرآفرین»، «حمایت ویژه از رسانه‌ها و روزنامه‌نگاران» و «ممنوعیت حملات سایبری به زیرساخت‌های غیرنظامی» را رعایت نکرده است.
📷Shutterstock
@BBCPersian
