او که به‌تازگی سالروز درگذشت مادرش را به سوگ نشسته، نوشته است: «اخباری که گاه‌گاه به گوش ما می‌رسد بیانگر داغ‌ها و از دست دادن‌هایی است که با این خاک بیگانه نیست. یک روز در خاش زنی بی‌گناه کشته می‌شود و روز دیگر هم‌وطنانی در همدان با بی‌رحمی به گلوله بسته می‌شوند.»
زهره سرو در ادامه پیام خود افزوده است: «گاهی فکر می‌کنم اگر یک طناب دار یا یک سرب داغ بر تنم می‌نشست، زجرش کمتر از این از دست دادن‌هایی بود که هر روز باید تحمل کنیم. امروز ما محکوم نه به حبس و شکنجه، بلکه محکوم به از دست دادن عزیزانمان در جای‌جای وطنمان هستیم و این خود رنج و شکنجه‌ای سخت و غیرقابل تحمل است.»
او در پایان ضمن محکوم کردن سرکوب و کشتار هم‌وطنانش، ابراز امیدواری کرده است که راهی به سوی نور و فردایی بهتر برای ایران باز شود.
توجه اخبار منتشر شده در «ایران فید» به‌صورت خودکار و بدون ویرایش انسانی درج می‌شوند و ممکن است حاوی تعابیری باشند که الزاماً با دیدگاه‌های سردبیر سایت هم‌خوانی نداشته باشند.
