گفت‌وگوی «شرق» با خسارت‌دیده‌های جنگ؛ آنهایی که خانه‌ها و محل معیشتشان را از دست داده‌اند
✍🏻شادی مکی: «آوارگی» این روزها تنها کلیدواژه‌ای است که می‌تواند وضعیت برخی از شهروندان را توصیف کند؛ افرادی که ناگهان آتش دشمن بر سرشان فروریخت و «آوار خاکستر و سنگ» تبدیل شد به تنها بازمانده روزهای جوانی، سال‌ها تلاش و زحمت و لحظه‌های عشق و امیدشان.
🔹آنها که در جریان 12 روز حمله اسرائیل به خاک ایران، کاشانه و زندگیشان به صورت کامل از بین رفت، امروز از بیم‌ها و امیدهایشان می‌گویند چه آنها که عزیز یا عزیزانی را هم از دست داده‌اند و چه آنها که بخت یارشان بوده و فقط متحمل خسارات مالی شده‌اند.
🔹 آنها که در هتل به صورت موقت اسکان داده شده‌اند افسوس می‌خورند که «ماحصل سال‌ها تلاش آنها ویران شده و این روزها تمام زندگیشان محدود شده به یک اتاق در هتلی که برای اسکان موقت در نظر گرفته‌اند».
🔹آنها که اسکان داده شده‌اند نمی‌دانند بعد از پایان مهلت اسکان باید چه کنند؟ به کجا پناه ببرند و زندگی ازدست‌رفته‌شان را در هیاهوی گرانی‌ها و درآمدهای نه‌چندان زیاد چگونه جبران کنند. اطلاع‌رسانی ضعیف است. بسیاری از خسارت‌دیدگان حتی نمی‌دانند برای پیگیری خسارات‌شان باید به کدام سازمان مراجعه کنند و چگونه تشکیل پرونده دهند.
🔹در این بین مستأجران مانند همیشه وضعیت بدتری دارند. آنها هم اموالشان را از دست داده‌اند و هم بسیاری از آنها جایی برای رفتن و ماندن ندارند. با این حال به آنها گفته شده که در اولویت نیستند. آن‌طورکه اعلام شده قرار است اول میزان خسارات واردشده به واحدها ارزیابی شود و بعد خسارات مالکان پرداخت.
🔹تکلیف مستأجران اما مشخص نیست. برخی صاحبخانه‌ها سریع برای بازپس‌دادن مبلغ پول پیش خانه به مستأجر اعلام آمادگی کرده‌اند تا شاید مرهمی باشد بر زخم‌های‌شان اما برخی دیگر از عهده تأمین و بازگرداندن پول پیش مستأجر برنمی‌آیند. تا کی؟ مشخص نیست. در این بین اما مأموران ارزیابی و بازپرداخت خسارت فراموش کرده‌اند که برخلاف مالکان، مستأجرها جایی برای اقامت و زندگی ندارند.
امتداد
@emtedadnet
