🔺از ویتنام تا ایران؛ میراث قانون اختیارات جنگی
🔹در روزهای اخیر، سنای آمریکا صحنه جدال جدیمیان دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان بود. دموکرات‌ها تلاش کردند با تصویب قطعنامه‌ای،
اختیارات رئیس‌جمهور ترامپ را در انجام حملات نظامی علیه ایران محدود کنند و او راملزم به کسب مجوز از کنگره پیش از هرگونه اقدام تازه نمایند. اما این تلاش با مخالفت قاطع جمهوری‌خواهان و به‌دلیل استدلال درباره تهدید فوری ایران و ضرورتواکنش سریع، ناکام ماند. حامیان محدودسازی اختیارات بر شفافیت، مسئولیت‌پذیری و ضرورت اجماع سیاسی پیش از ورود به جنگ تأکید داشتند و تجربه جنگ عراق را هشداردادند. از سوی دیگر، موافقان اقدام ترامپ، به اختیارات اجرایی رئیس‌جمهور و منافع
امنیت ملی استناد کردند. این جدال، بار دیگر مرزهای پرابهام قدرت در نظام سیاسیآمریکا و چالش دیرین قانون اختیارات جنگی را نمایان ساخت؛ جایی که تصمیم‌گیری برای صلح یا جنگ، هنوز محل نزاع میان کنگره و کاخ سفید است و تبعات آن، تنها متوجه عرصهداخلی نیست، بلکه بر کل منطقه و جهان نیز اثرگذار خواهد بود.
