به مذاکره ای تن دهید که به تجاوزهای اسراییل پایان دهد
✍ مجتبی نجفی
حالا که غبار حملات نشسته. اولین نکته دفاع از حقوق شهروندان عادی است که به اتهام جاسوسی بازداشت یا اعدام می شوند. روند دادرسی عادلانه باید رعایت شود، بیم انتقام و پایمال شدن حقوق آنهاست اما پرسش مهم تر این است اگر اینها را میگیرید چرا مسئولان نهادهای امنیتی که ایران را بهشت جاسوسان دولتهای خارجی کرده اند، نباید محاکمه شوند؟
دوازده روز ایران زیر بمب و موشک متجاوز خارجی بود. آسمان کشورمان اتوبان مهاجمین شده بود و امنیت مردم سلب. حتی توان تامین امنیت خودشان را نداشتند چه برسد به شهروندان بی پناه. بیش از دو دهه است کشور با توهم محور مقاومت اداره شده، با اینکه رجزخوانی،سیاست همیشگی بوده، نه سیستم پدافند هوایی درستی داشتند نه نیروی هوایی پیشرفته. نه از منظر لجستیکی حرفی برای گفتن داشتند نه از منظر اطلاعات و ضداطلاعات. حتی آژیر قرمز و پناهگاه هم نداشتند. مردم در برابر دشمن متجاوز بی پناه بودند و باز هم پوشالی بودن گفتمان محور مقاومت که “نمود”ش بیش از “بود” است و “رجز” جای “قدرت” را گرفته، ثابت شد. حالا همین متوهم ها به جای ریشه یابی بحران، در سایه جان دادن دهها شهروند بی پناه و نابودی زیرساخت های ملی، بانگ پیروزی سر داده اند. نه ” عدد” میشناسند نه فهم راهبردی دارند.
سیاست خارجی در تداوم سیاست داخلی است. حکومت بی مردم، ضعیف است و تا مادامی که گره سیاست داخلی باز نشود و حاکم، حق شهروند را در اداره امور نپذیرد، و ملت را در ساحت تکثرش به رسمیت نشناسد، کلیت ایران در معرض خطر خواهد بود. علاوه بر اهمیت نتیجه دادن مذاکرات، باز کردن درهای گفتگوی ملی و پذیرفتن نقش شهروند به عنوان صاحب مملکت راهبردی ترین راهکار است. همبستگی ملی بزرگترین منبع تولید قدرت است، همان عنصری که جمهوری اسلامی بیشترین ضربه را به آن زده.
این آتش بس لرزان است و حملات گاه و بیگاه اسراییل به مرزهای ملی متوقف نخواهد شد. سایه ناآرامی و فقر دامن کشور را خواهد گرفت. به مذاکره ای تن دهید که به تجاوزهای اسراییل پایان دهد. در خاورمیانه بی ثبات، تقویت نیروی نظامی ضروری است اما همانطور که این جنگ ثابت کرد ” موشک” کافی نیست و جای ” شهروند” را نمیگیرد، ثابت کرد تغییر ساختار در سیاست داخلی و خارجی، ضروری است. ایران برای توسعه پایدار نیازمند گفتمان ایران شهرونمدار است که همبستگی ملی را مبنای تولید قدرت قرار دهد و با غرب و شرق روابط متوازن به دور از انگاره ستیز داشته باشد. در غیر این صورت ایران ناآرام، مستهلک شده و زبانم لال تجزیه شده گزینه های آینده هستند. حاکم را باید با گفتگو و فشار اجتماعی به تغییر رادیکال فرا خواند.
@Sahamnewsorg