🖊مجتبی حسینی
▪️در روزگار غبار و غریبی که نامها عوض میشوند و معناها درهم میریزند، گاهی لازم است یادآوری کنیم: ایران فقط یک جغرافیا نیست. ایران، از خشت و خاک نیست، از ریشه و خون است. از تپشهای قلب کسانی که دلشان برایش میتپد، نه برای حکومت، نه برای قدرت، که برای جانِ وطن. ایران، خانهایست که سقفش آسمان البرز است و ستونهایش مردماند—مردمی که عاشقانه خاک را با اشک و لبخند آب دادهاند.
▪️فارسی حرف زدن دلیل ایرانی بودن نیست. هزاران نفر میتوانند فارسی را با روانترین لهجه صحبت کنند، اما وقتی دشمن پشت دروازههای این خانه آتش روشن میکند، بعضیها چراغ شادمانیشان را روشن میکنند. آنهایی که خیال میکنند سقوط این خاک باید طلیعه صعود بیکفایتیشان باشد، نه فقط ایرانی نیستند، بلکه بیریشهترین موجوداتیاند که در سایه نام یک ملت پنهان شدهاند.
▪️بله، خیلی از ما از وضع موجود دلخوریم. خیلیها خستهاند، زخمیاند، امیدشان کمرمق شده. اما آن لحظه که صدای تهاجم بیگانه در گوشمان میپیچد، یادمان میرود اصلاحطلب بودیم یا انقلابی، منتقد بودیم یا مدافع. فقط یادمان میآید ایران مادر ماست، و هیچکس دلش نمیخواهد ببیند که مادرش را تکهتکه میکنند.
▪️در آن لحظهها، ایران یعنی جانِ ما. یعنی کوچههایی که در آن قد کشیدیم، یعنی مزار شهدا، یعنی خنده کودکی در کوهپایهای دور، یعنی سطرهای فردوسی، زخمهای خیام، بغضهای فروغ.
▪️ایران یعنی مردمانی که وقتی دشمن میآید، همه چیز را فراموش میکنند جز عشق به وطن.و این عشق، یگانه است. مقدس است. بیقیمت است.
▪️نه در زبان، که در جان باید ایرانی بود. و درود بر همه آنانی که از درد ایران، قلبشان به درد میآید.
@tejaratnews