🔺چند راهکار برای وضعیت اضطراری
🔹روایت شهروندان از تکرار کابوس جنگ ایران و عراق، بیخوابی، ترس و احساس ناامنی که این روزها تجربه میکنند
👈نیلوفر حامدی
🔹 برای چند لحظه احساس کردم تنفسم مختل شده. انگار که دَم برود و بازدم، جایی میان ریه و راه گلو متوقف شود. حس میکردم صورتم ابتدا قرمز و بعد کبود شده و بعد از مدتی که نمیدانم به ثانیه گذشت یا دقیقه، لرز از فرق سرم شروع شد و تا انگشت پا ادامه داشت. رعشهای هولناک همه وجودم را فراگرفته بود و هر آن حس میکردم الان است که قسمتی از دست یا پا یا حتی چشمانم از بدنم جدا شود. نمیدانم اگر خواهرم نبود که به دادم برسد، از آن حمله عصبی جان سالم به در میبردم یا نه». همه چیز برای «سپیده» با صدای انفجاری شروع شد که سحرگاه 23 خرداد، برگ جدیدی از زیست مردم این سرزمین را ورق زد؛ آغاز جنگی که انتهایش روشن نیست.
اما در کنار حملات فیزیکی حمله دیگر در فضای مجازی و شبکههای اجتماعی انجام شده که روان جامعه را نشانه رفته است؛ وضعیتی که گذر از شرایط بحرانی یا کنارآمدن با آن را سختتر کرده است. علیاصغر کیهاننیا، روانشناس، توضیح میدهد: پیشنهاد ما و همکارانمان در شرایط فعلی این است که مردم اخبار را دنبال کنند اما اولا برای منابع خبری خود محدودیت قائل شوند. در وهله دوم نیز بیش از یک ساعت در روز پای رصد اخبار نمانند. این زمان در حالت عادی 30 دقیقه در شبانهروز است و برای موقعیت حساس کنونی میتواند به یک ساعت برسد. تماشای تصاویر دلخراش ممنوع است و لازم است با جدیت مراقب دادههایی که به دیگران میدهیم و آنچه میشنویم حساس باشیم تا به شایعات که ترسهای بسیاری در آن جای میگیرند، دامن نزنیم.
@sharghdaily