زینب نصیری- مددکار اجتماعی و مشاور اجتماعی وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی
🔸علیرغم تصریح سند ملی مدیریت بحران مبنی بر ارائه کمکهای اولیه روانشناختی و حمایت های روانی اجتماعی از لحظات اولیه وقوع بحران، همچنان نه تنها یکپارچگی فرایندی در بین دستگاههای مسئول و همکار محقق نشده است، بلکه بسیاری همچنان ضرورت ارائه خدمات مذکور همزمان با ارائه اقدامات امداد و نجات و مداخلات پزشکی را زیر سوال میبرند!
ضروری است مکانیسم های پاسخگویی روانی اجتماعی در زمان وقوع بحران، مجددا مورد بازبینی، تمرین و توافق دستگاهها قرار گیرد.
🔸نه تنها سایر متخصصان و امدادگران از ظرفیت های تیم های حمایت روانی-اجتماعی در زمان بحران اطلاع ندارند، بلکه بسیاری از متخصصان حرفه ای از ظرفیت های دانشی، تخصصی، سازمانی و مهارت های هم تیمی های خود در رشته های مختلف مددکاری اجتماعی،روانشناسی، روانپزشکی، روان پرستاری و… مطلع نبوده و لذا نمی توانند از تمام ظرفیت های تیم بهره مند گردند. بعضا مشاهده میشود به جای کار تیمی و تمرکز بر فراظرفیت ها، رقابت های تخصصی مانع از هم افزایی در شرایط بحران میشود.
🔸علیرغم اینکه میدانیم در شرایط اضطراری احتمال حرکت جمعیتی در بین شهرها بسیار بالاست و این موضوع تعادل ارائه خدمات مبتنی بر جمعیت را دچار اشکال می کند، اما به نظر می‌رسد همچنان با شرایط مطلوب برای تبدیل و بازآرایی سازمانی جدید در قالب استان های معین(درمخاطره زلزله) یا استان های میزبان(در شرایطی مانند جنگ تحمیلی اخیر، فاصله داریم. کاهش این فاصله مستلزم کاهش نابرابری های منطقه ای، پیش بینی ظرفیت مازاد، طراحی سازمان دوم، آموزش فراگیر و برابر در تمامی استان ها و آموزش یکپارچه مبتنی بر فرایند واحد بین دستگاهی
است.
🔸مبتنی بر رویکرد کوه یخ، توجه به آسیب دیدگان غیر مستقیم(پنهان)، در کنار آسیب دیدگان مستقیم (آشکار) ضروری است. در همین راستا پیش بینی پروتکل های ارائه حمایت های روانی-اجتماعی برای هر دو گروه، توسط تمامی دستگاههای ارائه دهنده خدمات مورد تاکید است.
🔸تدوین پروتکل های تخصصی مدیریت بحران با نگاه به نیازهای افراد دارای معلولیت، کودکان، سالمندان، مادران باردار، افراد با نیازهای خاص، افراد ساکن در مراکز نگهداری و … مورد تاکید است. ضروری است تمام سازمان های متولی، تدوین پروتکل های مربوطه را در اولویت قرار دهند.
🔸تقویت سیستم های پدافند غیرعامل کشور با تاکید بر بازتعریف پدافند غیرعامل در شرایط نبرد ترکیبی، پایداری زیرساخت های حیاتی کشور، بازنگری در اولویت های بودجه ای پدافند غیر عامل با تاکید بر سرمایه گذاری در حوزه های امنیت اطلاعات، سلامت روان جامعه، اعتماد و انسجام اجتماعی، آموزش به نیروی انسانی دستگاهها، توانمندسازی جوامع محلی، و بطور کلی افزایش تاب آوری اجتماعی و آمادگی روانی و اطلاعاتی مردم می بایست در اولویت قرار گیرد.
❇️ @baamdadeno
