🔻 گزارشی از نیلوفر غلامی
برای دوازده روز متوالی مردم در بسیاری از مناطق ایران، به ویژه در پایتخت، شرایط جنگی را تجربه کردند. هر چند این جنگی نبود که آنها در وقوع یا توقف آن نقشی داشته باشند اما درد، رنج و وحشتش سهم مستقیم آنان بود.
به گواه بسیاری از ساکنان تهران، در برخی ساعات شبانهروز صدای پهپادها، پدافندها و هواپیماهای جنگی ساعتها ادامه داشت و آسایش را از آنان ربوده بود. بسیاری، روزها و شبها را با نگرانی برای عزیرانشان و ترس از آینده سپری کردهاند. چنین شرایطی تاثیرات مستقیم و عمیقی بر روان افراد درگیر دارد.
در همین رابطه حسین روزبهانی، عضو انجمن روانشناسی ایران، در گفتوگو با سایت خبری رویداد ۲۴ از افزایش ۴۰ درصدی مراجعه به مراکز رواندرمانی خبر داده است.
به گفته او اکنون در جامعه شاهد “اضطرابی عمومی، ناشی از شوک بعد از بحران و فشارهای گسترده محیطی” هستیم که شباهت زیادی به اضطراب پس از سانحه (PTSD) دارد.
روزبهانی میگوید برخی مراجعینی که پیشتر درمان شده یا علائمشان کنترل شده بود، بار دیگر برای دریافت کمک بازگشتهاند. برخی مراجعان کابوسهای مکرر دارند، از خواب میپرند و با کوچکترین تنش محیطی واکنشهای غیرعادی نشان میدهند.
صبا آلاله، روانتحلیلگر سیاسی و اجتماعی، در گفتوگو با بخش فارسی دویچه وله میگوید که جنگ از شدیدترین، عمیقترین و فراگیرترین عوامل استرسزا در روانشناسی شناخته میشود که فارغ از سن، جنسیت و طبقه اجتماعی میتواند “آسیبهای چندگانهای” به روان افراد وارد کند.
ارزیابی این روانشناس بالینی از مشاهدات روزهای پس از جنگ نیز این است که جامعه ایران دچار اختلال اضطراب پس از سانحه شده است.
📌 برای دسترسی کامل به گزارش روی تیتر کلیک کنید
@dw_farsi