🔹 این تصویری از نیمه‌شب یکی از آخرین روزهای خردادماه کودکان را با وحشت از خواب بیدار کرد. کودکان اولین گروهی از شهروندان هستند که در جنگ آسیب می‌بینند و این آسیب ممکن است تا سال‌ها همراه‌شان بماند. در این روزها، تقریباً در تمامی رسانه‌ها روش‌های رفتار صحیح با کودکان را در شرایط بحرانی یا جنگی می‌دیدیم و سعی می‌کردیم با قصه‌پردازی، با سرگرم‌کردن‌شان و راه‌های بسیار دیگر، حواس‌شان را از محیط اطراف و اخبار دور کنیم. ما برای فرزندان‌مان بزرگترین پناه و یک پناهگاه امن بودیم.
🔹 ولی برای کودکانی که در مراکز شبه‌خانواده سازمان بهزیستی هستند، واژه پناه مفهومی نامأنوس است. آنها در خانه‌ای پناه گرفته‌اند که خانه خودشان نیست و در چنین شرایطی، دور از خانواده خود، یا فقدان پدر یا مادر، اضطراب آنها را دوچندان می‌کند. این احساس، نه‌تنها در فرزندان مراکز شبه‌خانواده، بلکه بین فرزندان مستقل‌شده از بهزیستی هم یکی است. آنها، که پس از ترک‌مراقبت از سازمان بهزیستی، برای داشتن یک زندگی عادی به‌نوعی باید بجنگند، حالا در نبود یک پناهگاه امن و مؤثر، با جنگی واقعی‌تر مواجه شده‌اند که همه را درگیر کرده؛ از صاحب‌کار تا صاحبخانه، از مغازه‌دار تا بانک.
🔹 آنها از دوران جنگ تحمیلی در دهه ۱۳۶۰، که خود باعث شده بود تعداد کودکان بی‌سرپرست به مراکز بهزیستی افزایش پیدا کند و آسیب‌های روانی جدی بر آنها وارد کرده بود، تا تهاجم رژیم صهیونیستی، یک تجربه مشترک را با خود همراه خواهند داشت. در نبود یک سیستم حمایتی مناسب در شرایط بحران، تنها تجربه دردناکی که تا سال‌ها با خود خواهند داشت، همین حس تنهایی و بی‌پناهی است.
🔹 فرزندان ما هم در این روزها مثل دیگر شهروندان به جایی امن رفتند یا در تهران ماندند. گاهی به دفتر می‌آمدند و درباره تصمیم‌شان برای رفتن یا ماندن مشورت می‌کردند یا گاهی بسته معیشتی می‌گرفتند و از خودشان خبری می‌دادند. برای یک خیریه مثل روشنای امید، برقراری یک ستاد بحران کار دشوار و دور از ذهنی است، ولی در این روزهای سخت، از مدیرعامل تا مددکاران شبانه‌روزی در دسترس بودند و کارها و مشکلات فرزندان را راست‌وریس می‌کردند.
🔹 جنگ با کسی تعارف ندارد؛ چه با آنها که همراه خانواده‌های‌شان بودند، چه برای کسانی که دور از خانواده بودند. جایی جنگ ترسناک می‌شود که متوجه می‌شوی تا روزی که جنگ باشد، قضاوقدر برایت تصمیم‌گیری می‌کند. جنگ جایی است خالی از خاطره، ولی پر از آسیب‌های روحی و روانی، و چه خوب که از چنین فرصتی برای همدلی، مهربانی و آگاهی استفاده کنیم.
🆔️ @roshanaomid
