سیاست خارجی پساجنگ چطور بازنویسی شود؟
🔹نظم بین‌المللی لیبرال، که زمانی ضامن ثبات و شکوفایی جهانی به شمار می‌رفت، امروز نشانه‌هایی هراسناک و خونین از اضطرابی ساختاری و عمیق را بروز می‌دهد. آنچه در سال ۲۰۰۸ به صورت ابر‌بحران مالی آغاز شد، اکنون به وضعیتی مزمن بدل شده که با زیاده‌خواهی ژئوپلیتیک، فرسودگی نهادی و ناامنی روانی در همان دولت‌هایی همراه است که پس از ۱۹۴۵ بنیان‌گذار این نظم بودند. بخش بزرگی از جهان شمال دیگر از موضع اعتماد حکمرانی نمی‌کند، بلکه از موضع هراس عمل می‌کند؛ و همین هراس است که دیپلماسی، راهبرد و حتی مفهوم حاکمیت را دگرگون کرده است.
فروپاشی مالی ۲۰۰۸ که به کاهش بیش از ۱.۷ درصدی تولید ناخالص جهانی انجامید، اعتبار سرمایه‌داری رها از قید و بند را در هم شکست. در ایالات متحده، دارایی خالص خانوارها بیش از 11 تریلیون دلار کاهش یافت و در اتحادیه اروپا، نرخ بی‌کاری جوانان در کشورهایی مانند یونان و اسپانیا تا سال ۲۰۱۳ از ۵۰ درصد عبور کرد. پیامد این بحران صرفا فلاکت اقتصادی نبود، بلکه تزلزل در باور به کارآمدی تکنوکراتیک بود.
💢یادداشت سامان صفرزائی را اینجا بخوانید
@sharghdaily
