🔸مقصود فراستخواه عضو هیأت علمی مؤسسه پژوهش و برنامه‌ریزی آموزش عالی در مراسم «ایران، خانه اندیشمندان» گفت: یکی از دانش‌آموزان مبتدی خانه اندیشمندان علوم انسانی هستم. ما سال‌ها در آن ساختمان می‌آموختیم، مدرسه ما بدون دیوار بود و همه مردم شهر و سرزمین من در این مدرسه شرکت می‌کردند و در کلاس‌هایش شرکت می‌کردند. یک روزی مالکی که خشن بود و خود را مالک‌الرقاب شهر می‌دید، با ورقه‌ای در دست آمد که شما باید از اینجا اخراج شوید.
🔸شکر می‌کنیم که مکان نداریم چون مکان از جنس رسمی، معرفت را محافظه کار می‌کند. مکان تولید رسمیت و سلسله مراتب می‌کند برای همین در سنت‌های معرفتی و حکمی ما «مکان» مرکز علم نیست؛ «محضر» مرکز علم است. محضر فراتر از مکان و از جنس ارتباط، گفت‌وگو، دیدارها و آشنایی‌ها است. از طریق محضرهای علمی بود که فضاهای معرفت‌بخش به وجود آمد، قلمروهای معنایی زایش کرد و حوزه عمومی علم به وجود آمد.
🔸ساخت قدرت در ایران اصولا زندگی علم را کوچ‌نشین کرده است. مثلا مدرسه رشدیه بی مکان بود. ابوالحسن فروغی، محمدعلی فروغی یا علی‌اکبر سیاسی کجا درس می‌خواندند؟ مدرسه سیاسی هشت سال بعد از مشروطه کجا بود؟ دارالمعلمین کجا بود؟ اصولا آنچه ایران را ایران کرده و نگاه خواهد داشت، بیش از اینکه مکان‌های رسمی باشد، یک ایده تمدنی و فرهنگی بود. آنچه ایران را ایران کرد، «معرفت‌ورزی» بود. خانه اندیشمندان خود خود ایران است./ جماران
https://www.jamaran.news/fa/tiny/news-1679833
🇮🇷 @jamarannews
