روزی که آرش از دماوند کوه، تیر از کمان رها کرد تا مرز توران و ایران مشخص کند.
دماوند کوه، با ارتفاع ۵٬۶۱۰ متر، بلندترین آتشفشان آسیا و خاورمیانه است.
در تاریخ نامهای بسیاری بر این کوه گذاشتهاند؛ دنباوند، بیکنی، جبل لاجورد، و گنبد ایران از این دست نامها است.
فردوسی دماوند را مسکن دیو سپید میداند و در اساطیر ایرانی این کوه مرکز جهان و جایگاه میترا خوانده شده است.
در تاریخ بلعمی نیز دماوند را محل زیست کیومرث که بنابر روایت اسطورههای ایرانی، نخستین انسان و نخستین شهریار بوده میدانند.
آسمان اگر غبار آلود نباشد دماوند را میتوان از تهران تا سواحل چمخاله و کیاشهر در استان گیلان، از ارتفاعات نطنز در استان اصفهان و تا جنوب ابهر در استان زنجان یا حتی دورتر، در بخشهایی از کشور ترکمنستان در نزدیکی دریای خزر دید.
بر روی اسکناسهای دوران رضاشاه و محمد رضا شاه پهلوی نیز تصویر کوه دماوند درج شده و در میان نماد سلسله پهلوی نیز تصویر از دماوند قرار دارد