محمود سریع القلم استاد علوم سیاسی دانشگاه شهید بهشتی گفت:
🔹بخش عمده عملیات ۱۲ روزهای که در ایران رخ داد، توسط یهودیان نیویورک طراحی و هدایت شد. ترامپ ۴۰ سال در نیویورک در حوزه مستغلات فعال بود و عمده دوستان او در همین بخش بودند.
🔹از آنجا که بخش عمده مستغلات در آمریکا در اختیار یهودیان است، این پیوند همچنان پررنگ است. بنابراین این فرد برای سهونیم سال رئیسجمهور آمریکا خواهد بود و با توجه به شخصیتش، ممکن است غافلگیریها و اتفاقات غیرمنتظره دیگری هم رخ دهد.
🔹اسرائیل به دنبال تجزیه سرزمینی ایران است. اگر این تجزیه محقق نشود، هدف اسرائیل آن است که ایران را به کشوری ضعیف تبدیل کند.
🔹 ما در چهار دهه گذشته با مجموعهای از دوگانهها مواجه بودهایم. دوگانه به این معناست که نمیتوان هر دو مسیر را همزمان انتخاب کرد؛ بلکه باید تصمیم گرفت و یکی را انتخاب کرد. ایران نمیتواند همزمان راه توسعه اقتصادی با الزامات خاص آن را پیش بگیرد و در عین حال تمام منابع ملی خود را صرف عدالت در خاورمیانه یا حتی عدالت جهانی کند.
🔹سه سناریو پیش روی ایران دیده میشود. سناریوی اول این است که یک توافق هستهای صورت میگیرد. معنای توافق هستهای این است که ایران باید غنیسازی صفر درصد را بپذیرد و قبول کند که برد موشکهایش زیر ۵۰۰ کیلومتر باشد.
🔹در صورت توافق، جنگ به شدت کاهش مییابد و پولهای مسدود شده ایران در اروپا، آسیا و خاورمیانه به صورت قطرهای آزاد میشود.
🔹 سناریوی دوم این است که توافقی صورت نمیگیرد. ایران همچنان مخالفت میکند و میگوید این موضوع در چارچوب امنیت ملی قرار دارد و نمیتواند آن را بپذیرد. آمریکاییها هم سراغ مذاکره نمیآیند. این وضعیت باعث فعال شدن مکانیزم ماشه و اسنپبک، ادامه حملات هوایی و نظامی، و جدیتر شدن حملات سایبری میشود.
🔹سناریوی سوم این است که توافق صورت نمیگیرد، اما ایران اگر افراد توانمند و اندیشههای جهانی را به کار بگیرد و به فکر ۴۰ سال آینده کشور باشد، میتواند با دیپلماسی زمان بخرد. در این حالت، ایران میگوید فرصت بیشتری نیاز دارد و ممکن است شورای امنیت سازمان ملل با یک قطعنامه، اسنپبک را به آینده موکول کند و فرصتی به ایران بدهد.
🔹 ما در آینده کشوری به نام سوریه، به معنای گذشتهاش، نخواهیم داشت. سوریه در نهایت به دمشق و اطراف دمشق محدود خواهد شد. جنوب سوریه عملاً توسط اسرائیل اشغال شده، شمال شرق آن در اختیار دیگران قرار خواهد گرفت و شمال غرب در کنترل ترکیه خواهد بود. آنچه باقی خواهد ماند، شهر دمشق و اطراف آن است؛ اصطلاحاً این را «بالکانیزه کردن سوریه» مینامند. این روند در کل خاورمیانه هم در حال گسترش است. /اقتصاد نیوز
امتداد
@emtedadnet