یک روز پیش از برقراری آتش‌بس میان ایران و اسرائیل، ارتش این کشور به زندان اوین حمله کرد. بنا بر آمار رسمی ۷۹ نفر در اثر این حمله کشته شدند و تعدادی زندانی غیرسیاسی و غیر امنیتی نیز موفق به فرار شدند اما آنها که ماندند روایت‌های وحشتناکی از نحوه انتقال‌به دیگر زندان‌ها و نیز شرایط غیرقابل تحمل سایر زندان‌ها می‌گویند.
امروز درست یک ماه از آن حمله می‌گذرد و هیچیک از زندانیان سیاسی و عقیدتی در این مدت آزاد نشده‌اند. زندان تهران بزرگ که زندانیان سیاسی مرد به آنجا منتقل شده‌اند و نیز زندان قرچک که زنان سیاسی را در خود جای داده شرایطی غیر انسانی و تحمل ناپذیر دارد.
نبودن آب آشامیدنی سالم، نبود دستگاه تهویه در گرمای بالای ۴۰ درجه جنوب تهران، کیفیت بد غذای زندان و بسیاری مشکلات دیگر زندانیان را به جایی رسانده که برخی از آنها راهی به جز اعتصاب غذا برای بالا بردن اعتراض‌شان ندیده‌اند.
سایه صیدال یکی از این زندانیان است. او که پیشتر به دلیل انتشار خبر مسمومیت‌های سریالی دختران دانش آموز به دو سال زندان محکوم شده بود مجددا محاکمه و پاییز گذشته به زندان منتقل شد. پس از حمله اسرائیل به زندان اوین و انتقال زنان زندانی به قرچک، او بارها از شرایط بد این زندان گفت تا در نهایت او را به انفرادی منتقل کردند.
اخیرا یک فایل صوتی از او منتشر شده که در آن مسئولان زندان از جمله حشمت‌الله حیات‌الغیب مدیرکل سازمان زندان‌ها را مورد خطاب قرار می‌دهد و می‌گوید زمانی که آنها را به زور و با دستبند به اتوبوس بردند تا به قرچک منتقل کنند، حیات‌الغیب گفته “به شرافتش قسم می‌خورد که طی روزهای آینده پیگیر آزادی قانونی و مرخصی زندانیان باشد”.
این زندانی سیاسی در ادامه می‌گوید: «الان چهار هفته گذشته و هیچ اقدامی انجام نشده الان باید پرسید آقای حیات الغیب شرافت‌تان را برای چه گذاشتید؟ شرافت‌تان کجاست؟»
سایه صیدال از صغرا خدادادی رییس قرچک و نیز آقای کولیوند معاون قضایی زندان قرچک نام می‌برد و می‌گوید اینها رسما گفته‌اند “اینجا هیچ ربطی به اوین ندارد و اگر شش ماه هم اعتصاب کنید کسی به دادتان نمی‌رسد”.
@dw_farsi
