رضا عطایی، کارشناس ارشد مطالعات منطقه‌ای دانشگاه تهران و دبیر کارگروه اجتماعی-سیاسی انجمن راحل، در یادداشتی با عنوان «دَر غَم و خون شَریکِ هَم هستیم / همدلی مهاجرین افغانستانی و ایرانی‌ها در روزهای سخت» که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، نوشت:
در هفته‌ای که در آنیم در ادامه حملات و تجاوزات رژیم منحوس و سفّاک صهیونیستی به تهران، یک مهاجر افغانستانی به نام وحید بوستانی در میدان تجریش به شهادت رسید و بنا به توییت سخنگوی وزارت امورخارجه در بازدیدشان از بیمارستان شهدای تجریش، در میان زخمی‌ها از مهاجرین افغانستانی نیز حضور داشته‌اند.
در این روزها و شب‌ها که آتش و دودِ جنگ تحمیلیِ صهیونی، زمین و آسمانِ خانه دوم‌مان، ایرانِ عزیز را تیره و تار نموده است؛ به عنوان مهاجرینی از پاره دیگر وطن فارسی، از سرزمین عشق و ادب، افغانستان، ما در ایران با دیدگانی اشک‌بار و دل‌هایی جریحه‌دار و زخم‌خورده، غم و درد برادران و خواهرانِ ایرانی‌مان را درک می‌کنیم. دردمان مشترک است و این تنها احساس عمیق ما نیست، بلکه بخشی از تاریخ دو سرزمین است.
خاطره‌های تلخ دیروز ما مهاجرین، روایت‌گر قصه‌های غم‌انگیزی است که در صفحات تاریخ ثبت شده است که پیش از این در نوشتارهای دیگری همچون یادداشت “از یاد بُردن سرچشمه‌ها” بدان پرداخته‌ام.
مادران‌مان با چشمان پر از عشق و امید، راه غربت را انتخاب کردند و ما را در کنار خود به دیار غریب آوردند. آن زمان که جنگ سرزمین‌مان را چنگ زد، ایران به پناهگاهی برای‌مان تبدیل شد. در جنگ تحمیلی، ما با شجاعت و ایستادگی در کنار شما، غم و درد را با هم تقسیم کردیم و به عشق و ایستادگی در برابر دشمنان مشترک مقاومت نمودیم.
درد و رنج ما در طول تاریخ و در زمانه‌های مختلف، گواهی بر غم‌شریکی و خون‌شریکی‌مان است. همواره در این دیار، ما با افتخار، در کنار برادران ایرانی خود جان‌فشانی کرده و بر سر شرف و عزت مشترک‌مان ایستاده‌ایم.
فریادهای ما در کنار فریادهای شما به آسمان بلند شده و یادآور این حقیقت است که ما در برابر چالش‌ها و رنج‌ها، دست یکدیگر را خواهیم گرفت.
بانگِ جَرسِ “رجب غلامی” و بیش از سه هزار همرزم شهیدِ وطندار افغانستانی‌اش در طول جنگ تحمیلی هشت‌ساله عراق در دوران شکوه و حماسه دفاع مقدس، همچنان در صفحات جان و دل هر ایرانی طنین‌انداز است و یاد شهیدان و دلاورانِ افغانستانیِ هم‌رزمِ حاج‌قاسم در دفاع از حرم و حریم جمهوری اسلامی در مبارزه با تروریسم جهانی، تا ابدالدهر از لوح ذهن و جان‌شان حذف نخواهد شد.
همانطور که مردم افغانستان، یاد و خاطره “احمدرضا سعیدی”، شهید ایرانیِ زمان جنگ مردم افغانستان با اتحاد جماهیر شوروی و حضور برادرانه و مسئولانه حاج‌قاسم را هیچ‌وقت نمی‌توانند فراموش کنند.
مراسم تروریستی سالگرد حاج‌قاسم در کرمان نیز تبلور دیگری از این غم‌شریکی و خون‌شریکی مهاجرین افغانستانی و جامعه ایرانی بود که بیش از ده شهید آن حادثه تروریستی مهاجرین افغانستانی بودند که خودشان به مراسم سال‌یادِ قومندان(فرمانده)شان رسانده بودند.
از عصر غمبار یک‌شنبه ۳۰ ثَور (اردیبهشت) ۱۴۰۳، با اعلام رسمی خبر سانحه هوایی بالگرد حامل رئيس جمهور فقید ایران و هیئت همراه‌شان، شاهد شکل‌گیری موجی از اظهار تشویش‌ها و نگرانی‌ها و همچنین دعاها و آرزوها برای رسیدن خبر سلامتی آیت‌الله رئیسی در میان مهاجرین افغانستانی مقیم ایران بودیم و از صبحگاه دوشنبه ۳۱ اردیبهشت با اعلام رسمی خبر شهادت رئیس جمهور فقید، موجی از همدردی ها و غم‌شریکی‌های بی‌بدیل مهاجران افغانستانی مقیم ایران در پی این رویداد ناگوار شکل گرفت که واکنش کاربران افغانستانی شبکه‌های اجتماعی تنها یکی از مصادیق آن بود.
همانطور که در حملات اخیر رژیم سفاک و منحوس صهیونی به تهرانِ مقتدر و استوار، شاهد بهم آمیخته‌شدن خون ایرانی و افغانستانی باهم بودیم که خود بهترین راوی برای این خون‌شریکی و غم‌شریکی است.
امروز نیز در این زمان بحرانی، با همدلی و عشق در برابر مشکلات ایستاده‌ایم و واقعیت این است که همچون دیروز؛ اکنون نیز از آتش جنگی که دیگران می‌افروزند، رنج می‌بریم. خوب است این را یک نقطه عطف بدانیم؛ یک چالش که می‌تواند پیوندمان را مستحکم‌تر کند.
مهاجرهراسان و مهاجرستیزان که اسناد و شواهد چند سال اخیر حاکی از آن است پروژه مهاجرهراسی ارتباطات پیدا و پنهانی با غرب و رژیم صهیونیستی دارد؛ تمام سعی و تلاش‌شان را می‌کنند در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی با استفاده از عکس‌ها و فیلم‌های نامربوط و قدیمی، تمام جامعه مهاجر را به نحوی “پیاده‌نظام موساد” جلوه دهند و به این شیوه کثیف، در اذهان و قلوب جامعه ایرانی، فضای
ادامه:
https://ensafnews.com/597984
@ensafnews
