🔹روایت، تنها بازتاب ساده واقعیت نیست؛ زبانِ معنا و تعهد است. هر روایت، متعهد به حقایقی است که بازگو می‌کند؛ تعهدی به مخاطب، به واقعیت و به وجدان اجتماعی. این یادداشت، ستایشی است بر روایتگری، آن تعهد شریف به حقیقت و نکوهشی است بر روایت‌سازی که محصول بی‌اعتنایی به حقیقت و بی‌توجهی به فهم مخاطب است.
عباس عبدی در یادداشت روز خبرنگار هشداری دقیق می‌دهد: «روایت‌سازی، حتی اگر در کوتاه‌مدت اثر بگذارد، در بلندمدت اعتماد را می‌فرساید و جامعه را نسبت به هر صدای رسمی بدگمان می‌کند».
حذف یا تحریف روایت‌های حقیقت‌محور و واقع‌گرا، نه‌تنها حقیقت، بلکه توانایی جامعه برای «عمل مشترک» را هم نابود می‌کند. جامعه‌ای که روایتش تحریف شده باشد، در تصمیم‌گیری و همبستگی ناتوان می‌شود.
روایت وقتی درست و شریف شکل بگیرد، می‌تواند حقیقت را از دل آشوب و غبار بیرون بکشد و بر میز آگاهی بنشاند. اما همین ابزار اگر به دست روایت‌سازان بیفتد، حقیقت را آن‌گونه که «دیگری» می‌خواهد می‌آراید؛ تا آنکه روزی واقعیت برسد و آن را با خود بشوید و ببرد.
💢یادداشت روزبه کردونی را اینجا بخوانید
@sharghdaily
sharghdaily.com
