❌ اینترنت اضطراری؛ بسته‌بندی فریبنده‌ای برای یک تبعیض ساختاری
👈🏻شهاب‌الدین حسینی
🔹در روزهایی که قطعی اینترنت به یک ابزار معمول سیاست‌گذاری امنیتی در کشور تبدیل شده، ایده‌هایی نظیر «اینترنت اضطراری» برای کسب‌وکارها بیشتر از آنکه راه‌حل باشند، توجیه‌کننده بحران‌هایی هستند که ریشه در سوءمدیریت و نگاه تبعیض‌آمیز به اینترنت دارند.
🔹بعد از اعلام سازمان نظام صنفی رایانه‌ای تهران برای دسترسی شرکت‌ها به اینترنت در شرایط بحران، نسیم توکل، رئیس هیئت‌مدیره شرکت عرش‌گستر، هم در مصاحبه‌ای از این ایده دفاع کرده و آن را پاسخی “هوشمندانه” به تهدیدات امنیتی دانست. اما آیا واقعاً چیزی به نام «اینترنت اضطراری» وجود دارد که از اینترنت طبقاتی جدا باشد؟ یا این فقط یک بازتعریف زیباشناختی از یک تبعیض ساختاری است؟
🔹توکل می‌گوید که:
در زمان بحران، باید از زنجیره تأمین و شرکت‌های بزرگ محافظت کرد تا اقتصاد کشور زمین نخورد.
🔹اما پرسش اینجاست: کدام اقتصاد؟ آیا فقط چند شرکت بزرگ که به زنجیره تأمین بخشی وصل‌اند، مصداق اقتصادند؟ کسب‌وکارهای دیجیتال خرد، فروشگاه‌های آنلاین، تولیدکنندگان محتوا، کارگران پلتفرمی، و ده‌ها نوع شغل وابسته به اینترنت در این معادله چه جایگاهی دارند؟ پاسخ روشن است: هیچ.
@sharghdaily
sharghdaily.com
🧊@FanzyMag
