📌ماموریت دیل به سمت غرب، روی اقیانوس آرام بود و یک مزیت داشت: پرواز حدود ۲۴ ساعت در روز که با ریتم شبانه‌روزی طبیعی بدن مقابله می‌کرد و باعث می‌شد خلبانان کمتر دچار خواب‌آلودگی شوند. البته هر دو خلبان برای بیدار ماندن در طول عملیات به دارو هم نیاز داشتند
♦️ماموریت بمباران تاسیسات هسته‌ای کلیدی جمهوری اسلامی که ایالات متحده انجام داد، عملیاتی بزرگ و طولانی بود که طی ۳۷ ساعت، مرزهای استقامت توان جسمانی خلبانان بمب‌افکن بیــ۲ را به بوته آزمایش گذاشت.
طی این عملیات، هفت بمب‌افکن رادارگزیر هر یک با دو خلبان، در یکی از طولانی‌ترین حملات هوایی در تاریخ نظامی مدرن، نیمی از کره زمین را بی‌وقفه طی کردند و به آشیانه بازگشتند.
به گزارش سی‌ان‌ان، ملوین جی. دیل یکی از معدود افرادی است که خوب می‌داند حضور در کابین چنین بمب‌افکن‌هایی چه احساسی دارد. این سرهنگ بازنشسته نیروی هوایی یکی از خلبانان بیــ۲ در ماموریت ۴۴ ساعته بمباران افغانستان در سال ۲۰۰۱ بود که هنوز هم رکورد‌دار طولانی‌ترین عملیات هوایی در جهان است.
دیل عملیات بامداد یکشنبه را «شاهکاری خارق‌العاده» توصیف کرد. در این حمله بیش از ۱۲۵ هواپیما شرکت داشتند و علاوه بر هفت بمب‌افکنی که از پایگاه نیروی هوایی وایتمن در میزوری به سمت شرق برای حمله به ایران پرواز کردند، دو بمب‌افکن بیــ۲ دیگر طی یک ترفند انحرافی برای گمراه کردن ناظران، به سمت غرب پرواز کردند. جت‌های جنگنده، هواپیماهای شناسایی و سوخت‌رسان هم در امتداد مسیر این بمب‌افکن‌ها مستقر شده بودند.
دیل می‌گوید: «به نظر من، تاریخی‌ترین بخش این بود که ما هفت هواپیما در منطقه هدف داشتیم که هرکدام در عرض ۳۰ دقیقه هفت عملیات مختلف بمباران را اجرا کردند.»
این سرهنگ بازنشسته که اکنون مدیر مدرسه مطالعات بازدارندگی هسته‌ای پیشرفته در کالج فرماندهی و ستاد نیروی هوایی آمریکا است، تاکید کرد که از تجربه شخصی‌اش در سال ۲۰۰۱ سخن می‌گوید.
پرواز به دستور رئیس‌جمهور
ماموریت رکوردشکن دیل در روزهای آغازین عملیات «آزادی پایدار» اجرا شد که کمتر از یک ماه پس از حملات ۱۱ سپتامبر به دستورجورج دبلیو بوش، رئیس‌جمهوری وقت آمریکا، برای هدف قرار دادن القاعده و طالبان آغاز شد. در موج ابتدایی حمله به افغانستان، به بمب‌افکن‌هایی با برد طولانی و ارتفاع پروازی بالا مانند بیــ۲ نیاز بود.
@indypersian
