و درباره توافقنامه سیاسی برای تسلیم نیز ماجرا اظهر من الشمس است؛ ایران نه تنها توافقنامه ای برای تسلیم امضا نکرد، بلکه حتی پذیرش پایان درگیری را هم به صورت یکجانبه به طرف مقابل دیکته کرد؛ به نوعی که بدون آنکه ایران از توافق آتش بس سخن بگوید، طرف اسرائیلی و آمریکائی مجبور بود که مدام از طریق رسانه اعلام کند که دیگر فعلاً حمله ای صورت نخواهد داد!
۵- ترامپ و اسرائیلی ها، شکست در میدان را از طریق عملیات روانی در رسانه می خواهند جبران کنند؛ به همین دلیل ترامپ تقریباً به ازای هر موشکی که دیروز از ایران به سمت العدید شلیک شده، سعی کرده یک پست در شبکه های اجتماعی منتشر کند تا اینطور وانمود شود که از موضع قدرت، صلح کرده! حال آنکه واقعیت ماجرا چیز دیگری است. اسرائیلی ها و آمریکائی ها رسماً اعلام می کردند تا تحقق کامل اهدافشان، به نبرد طولانی ادامه خواهند داد؛ اما آنچه رخ داد کاملاً معکوس بود؛ نه هدفی برایشان محقق شد و نه توان طولانی کردن جنگ را داشتند.
۶- رای القای پیروزی خود و شکست ایران، آمریکا و اسرائیل، غیر از رسانه های خود، به «تریبونهای ترامپ» در ایران هم دل بسته اند؛ تریبونهای ترامپ چند ویژگی دارند: نخست آنکه سعی می کنند با محاسبات غلط، و بعضاً با ژست انقلابی گری وارونه، ایران را شکست خورده نبرد و طرف مقابل را پیروز میدان جلوه دهند. دوّم آنکه مانند بسیاری از نمونه های سابق، تلاش می کنند که یک منازعه خارجی را به یک درگیری سیاسی داخلی تبدیل کنند؛ پیامهایی که برخی سیاسیون به ظاهر انقلابی طی ساعات گذشته علیه برخی مقامات دیپلماسی کشور منتشر کرده و دوقطبی رهبری-دیپلماسی می سازند، از این دسته اند. سوّم آنکه تلاش می کنند با یک قلب واقعیت کامل، تحمیل شکست به طرف مقابل را «صلح تحمیلی» به خود معنا کنند؛ حال آنکه بر اساس آنچه در بالا نیز استدلال شد، اساساً صلح تحمیلی درکار نیست، بلکه تحمیل شکست به طرف مقابل است و ایران زیر بار تحقق هیچ کدام از اهداف دشمن صهیونی و حامی آمریکائی آن نرفته است.
@TasnimNews
