✍🏻امتداد-امین نژدنجفیان
عضو شورای دفتر تبریز حزب‌ اتحاد ملت ایران اسلامی

🔹”مقطع حساس کنونی” اصطلاحی است که ایرانیان بارها آن را شنیده اید و این امر چه بسا باعث لوث شدن این اصطلاح شده است ولی به نظر میرسد مقطع زمانی فعلی مصداق تام و تمامِ مقطع حساس کنونی می باشد! بنابراین طبیعی است که چاره جویی برای عبور از این وضعیت دغدغه فکری هر کنشگر سیاسی و هر شهروند دغدغه مندی باشد.

🔹عده ای از افراد ذی نفوذ کماکان از وضع موجود دفاع می کنند و هر نوع انتقاد و دعوت به تجدید نظر در سیاستها و پارامترها را با الفاظ تند و توهین آمیز می نوازند! اگر دانسته و عامدانه این کار را انجام میدهند که حرفی نمی ماند.

🔹منافعشان اقتضایش همین رویکرد است اما اگر طبق باور و اعتقاد است،  این سوال پدید می آید که در کدام زمینه ما نسبت به بیست سال گذشته وضعمان مطلوب تر و بسامان تر شده است؟ وضعیت نارضایتی مردم سال به سال کمتر شده است یا بیشتر؟! آیا معتقدید گول زدن دیگران و به خواب زدن خود دلسوزی برای نظام و کشور است؟!

🔹واقعیت مطلب این است که هسته سخت تصمیم گیر در کشور در طی سالیان گذشته روز به روز از مردم فاصله گرفته و دانسته یا نادانسته نگاه از بالا به پایین به مردم داشته است که صلاحشان را بهتر از خودشان تشخیص میدهد!
رویکردهای شکست خورده ای چون نظارت استصوابی، عدم اعتماد به بخش خصوصی حقیقی در اقتصاد، حجاب اجباری، منع ویدئو و ماهواره و موارد دیگر مصادیق واضح و آشکار چنین رویکردی بوده است.

🔹در چنین شرایطی  آیا جز این است که باید تجدید نظری اساسی در سیاستهای کلان اتخاذ شود؟ تمام تجربیات تاریخی نشان میدهد”مردم” بزرگترین‌منبع قدرت هر کشوری است. ولی صِرف دم زدن از مردم واجد هیچ سود و فایده ای نیست. این منبع قدرت وقتی ساری و جاری میشود و حلال مشکلات میشود که مطالبات و خواسته های اکثریت مردم به صدر بنشیند و قدر ببیند وگرنه جز لقله ای زبانی و تعارفی بی خاصیت نخواهد بود.

🔹مردم ایران چیزی جز زندگی باکرامت و رفاه نسبی و آرامش خاطر و احترام به شئون انسانی اش نمی خواهد. تمام موارد دیگر باید در خدمت و راستای این هدف سیاستگذاری شود. هیچ هدف و سیاستی آنقدر باارزش نیست که رفاه و امنیت مردم را برهم زند و به خطر بیاندازد.
منابع کشور متعلق به یکایک آحاد شهروندان ایرانی است و باید طبق خواست و نظر آنها تخصیص یابد. هر نوع صَرف آنها بدون نظر اکثریت ملت ایران در حقیقت تصرف عدوانی در مال غیر است.چرا اصل ۵۹ قانون اساسی “در مسائل بسیار مهم اقتصادی, سیاسی, اجتماعی و فرهنگی ممکن است اعمال قوه مقننه از راه همه پرسی و مراجعه مستقیم به آرا مردم صورت گیرد” تاکنون یک بار هم اجرا نشده است؟

🔹عده ای میتوانند این اعتقاد را داشته باشند که باید با سلطه جهانی تا آخرین قطره خون و فدا کردن تمام مال و جان و خانواده شان مبارزه کرد و ذره ای کوتاه نیامد. این اعتقاد در حوزه شخصی و با بذل جان و مال خود شاید محلی از اعراب داشته باشد ولی آیا تمام ملت ایران چنین می اندیشند که جان و مال و امنیت شان را برای این تفکر به خطر انداخت و پایمال کرد؟! آیا اساسا این تفکر درستی در جهان امروزی است؟ تفکر مبتنی بر حق و باطل گرایی.به فرض که ما حق مطلقیم و دیگران باطل مطلق. این تفکر چه کارکردی برای کشور دارد؟ آیا مدار جهان بر اساس حق و باطل می چرخد یا براساس توازن قوا و منافع مشترک؟!

🔹وقتی اسراییل درصدد ضربه زدن به کشور است و عمق نفوذش تا شناسایی زمان و مکان‌جلسه سران قوا یا به تعبیر دیگر شورای عالی امنیت‌ملی و عالی ترین فرماندهان مان گسترده شده است، آیا نمیشود این گمان را داشت که این نفوذ در تصمیم سازی های کشور هم رسوخ کرده تا تمام‌منابع کشور اتلاف شوند. در چنین وضعیتی و در چنین دورنمایی توسعه کشور و بازسازی فرسودگی های تلنبار شده کِی شروع خواهد شد و کی نتیجه خواهد داد؟ مگر قرار نبود در سال ۱۴۰۴ کشور اول خاورمیانه در شاخص های مختلف شویم؟!

🔹معتقدم یگانه مساله ناموسی و حیثیتی در امر سیاست ورزی و حکمرانی، حفظ تمامیت ارضی کشور و حفظ آب و خاک وطن است. به جز این منطق و عقلانیت ایجاب میکند در بقیه موارد هزینه فایده کرد و با خواست و نظر اکثریت ملت سیاست گذاری و تخصیص منابع صورت گیرد. ادامه روندهای زیان بار قبلی وضعیت خطیر کشور را دشوارتر خواهد کرد. ایران برای همه ایرانیان است و حاکمان ایران برای حفظ کشور ، رفاه و سربلندی ملت و جلوگیری از فروپاشی، چاره ای جز بازگشت به مردم و تسلیم به خواست و رای اکثریت ملت ایران ندارند. چاره جویی وضعیت حساس کنونی از داخل ایران  میگذرد با همت و تدبیر خودمان نه از راه بمبهای نتانیاهوی جنایتکار جنگی و نه توسط اپوزسیون خودخواه و طمعکار خارج نشین!

امتداد

@emtedadnet