روایت هوشنگ کامکار از خلق قطعه‌ای در میانه جنگ
👈🏻سما بابایی
🔹هوشنگ کامکار در آن روزهای پرتلاطم جنگ، در خانه خود در شمال غرب تهران کنار همسر و تنها دخترش ماند و با وجود آنکه امکانش را داشت، به جایی نرفت: «تهران شاید زادگاهم نباشد، اما خانه من است. این خاک، وطن من است و در روزهایی که سایه جنگ روی شهر بود، نمی‌توانستم از اینجا بروم. در نزدیکی‌های خانه من، جاهایی مورد هدف قرار گرفت که صدای آن را می‌شنیدیم و همان روزها بود که این قطعه شکل گرفت. نمی‌دانم چه شد، اما میان آن‌همه صدا، نغمه‌ای در ذهنم شکل گرفت. من بی‌آنکه اراده‌ای داشته باشم، شروع به نوشتن این قطعه کردم. شاید به همین خاطر است که قطعه چندان بر اساس شاخصه‌های موسیقی علمی نوشته نشده است. کنترپوان، هارمونی و فرم را به شکل معمول نمی‌توان در آن جست‌وجو کرد».
@sharghdaily
sharghdaily.com
توجه اخبار منتشر شده در «ایران فید» به‌صورت خودکار و بدون ویرایش انسانی درج می‌شوند و ممکن است حاوی تعابیری باشند که الزاماً با دیدگاه‌های سردبیر سایت هم‌خوانی نداشته باشند.
