✍️رضا پورحسین، استاد دانشگاه تهران
🔹استاد فرشچیان برای من تعریف می‌کردند که وقتی خواستم اولین اتد ضریح حرم امام رضا را روی کاغذ کالک بزنم، دستم یاری نمی‌کرد. خیلی ناراحت شدم. برای درمان به یکی دو پزشک آمریکایی مراجعه کردم، تجویزهای سختی داشتند، اما افاقه نکرد.
🔹تصمیم گرفتم که برای معالجه به ایران بیایم، به آنها گفتم من پزشکی را در ایران سراغ دارم که درمانش قطعی است، به همین دلیل می‌روم ایران. سریعا بلیت گرفتم آمدم ایران و یکسره رفتم مشهد، پابوس امام هشتم. درآستانه حرم ایستادم و با خواهش گفتم آقاجان! من می‌خواهم ضریح تورا درست کنم اما دستم یاری نمی‌دهد. خودت مرا شفا بده. به امام متوسل شدم، زیارت کردم و به هتل رفتم. در هتل خوابی دیدم که آن خواب را برای من نقل کردند، خواب عجیبی است. استاد می‌گفتند وقتی از خواب بیدار شدم، هیچ دردی در دستم نداتم و انگار که دست من دست یک جوان هجده ساله است.
🔹کار ضریح را با عشق شروع کردم، همه دانشجویان من از این همه قدرت دستم تعجب می‌کردند. و بالاخره ضریح امام را با عنایت خودشان به اتمام رساندم.
🔹روح این مردبزرگ سرشار از معنویت و عشق به ائمه بود. روحش با ارواح مطهر ائمه هدی علیهم السلام قرین و محشور باشد.
🇮🇷 @jamarannews
