بازماندگان قربانیان چهار مطالبه دارند: معرفی و محاکمه مقصران مستقیم و غیرمستقیم حادثه، شناسایی کشتهشدگان بهعنوان شهید خدمت، افزایش مستمری به سطح حقوق واقعی پیش از فوت و عذرخواهی رسمی نهادها و مدیران مسئول از خانوادهها، اما تاکنون هیچیک از این خواستهها محقق نشده است
✍🏻هم‌میهن-الهه محمدی
🔹چندروز دیگر که برسد، سهماه از انفجار مهیب بندر شهید رجایی گذشته؛ حادثهای که جان ۵۸ نفر را گرفت، صدها نفر را زخمی کرد و دهها خانواده را داغدار. اما هنوز هیچکس پاسخ روشنی نداده، هیچ مقام مسئولی عذرخواهی نکرده و عدالت، حتی قدمی به جلو نرفته است. گرچه بخش زیادی از دیهها پرداخت شده، اما بسیاری از زخمیها هزینه جراحیها را از جیب دادهاند، مستمریها بر مبنای روزهای کارکرد محاسبه شده‌اند و تنها فردی که عنوان «شهید» گرفته، یک فرمانده نظامی بوده. بسیاری از خانوادههای بازمانده حتی فرصت شکایت هم نیافتهاند. بعضی از آنها میگویند شرکت پیمانکار، «سینا»، با تهدیدهای مستقیم و غیرمستقیم، آنها را از پیگیری حقوقی منصرف کرده و در حال حاضر تنها ۸ خانواده، از میان ۵۸ خانواده بازمانده، شکایت رسمی ثبت کردهاند. دادگاهها هم هنوز بینتیجهاند، پروندهها مُهر «محرمانه» خوردهاند و هیچکس پاسخ نداده که دقیقاً چه چیزی در آن محموله مرگ‌بار بوده و چهکسی مسئول این فاجعه است.
🔹امید رئیسی همسر افسانه تیما، شاپور پدر سحر خاور، مصطفی نوریزاده همسر حکیمه بختو که عزیزانشان را از دست دادند و سمیرا خواهر حسن دهقانیپور که یک چشم برادرش بهشدت آسیب دیده و موج انفجار او را هنوز رها نکرده و بسیاری دیگر، همچنان یک پرسش را تکرار میکنند: «چه کسی مسئول مرگ و آسیب به عزیزانمان است و چرا هنوز سکوت ادامه دارد؟»
🔹طبق پیگیریهای خانوادههای داغدار، محمولهای که باعث انفجار شد، متعلق به یکی از نهادهای نظامی بوده. این را مصطفی نوریزاده، همسر حکیمه بختو به «هم‌میهن» میگوید: «تمام بارهای امنیتی، ترخیصکار معمولی ندارند. هیچ شرکت خصوصی‌ای اجازه خرید یا حمل چنین محمولهای را ندارد. این بار متعلق به دولت یا نهاد نظامی بوده. همینجاست که سوالها شروع میشود؛ چه چیزی وارد اسکله شده بود؟ چرا آنجا بود؟ چرا در شرایط ایمن نگهداری نشد؟ چرا فقط مصطفی صالحی‌مقدم که در شهر قدس تهران تشییع شد، شهید محسوب شد؟»
امتداد
@emtedadnet
