گزارشی از دانیال بابایانی
در حالی‌که مذاکرات غیررسمی میان تهران و واشنگتن برای کاهش تنش‌های هسته‌ای در جریان بود، حملات گسترده اسرائیل به تاسیسات اتمی ایران آغاز شد؛ حملاتی که تأسیسات نطنز، فردو و اصفهان را هدف قرار داد و به‌گفته‌ی منابع غربی، زیرساخت‌های حیاتی غنی‌سازی را دچار اختلال جدی کرد. اکنون، در شرایطی که برنامه هسته‌ای ایران از منظر فنی در موقعیتی شکننده قرار گرفته، این پرسش مطرح است: آیا جمهوری اسلامی مسیر مذاکره را در پیش خواهد گرفت، یا گزینه ساخت سلاح اتمی را تسریع خواهد کرد؟
بر اساس تحلیل مهدی نخل احمدی، روزنامه‌نگار ایرانی ساکن ایتالیا، حملات اخیر هرچند خسارات مهمی وارد کرده، اما به‌معنای “نابودی کامل” ظرفیت غنی‌سازی ایران نیست.
او در گفت‌وگو با دویچه وله فارسی تاکید می‌کند: «ظاهرا با وجود حملات اسرائیل و آمریکا، زیرساخت‌های کلیدی در سایت‌هایی مثل فردو، نطنز و اصفهان آسیب دیده‌اند اما نه به‌طور کامل. یعنی به‌نظر می‌رسد پیشرفت برنامه هسته‌ای متوقف شده، اما ظرفیت احیای آن همچنان وجود دارد.»
این تحلیل با یافته‌های برخی نهادهای اطلاعاتی غربی نیز همخوانی دارد. جمهوری اسلامی اگرچه ضربه خورده، اما هنوز بخشی از ذخایر اورانیوم با غنای ۶۰ درصد خود را حفظ کرده است؛ ماده‌ای که در صورت تصمیم سیاسی، می‌تواند در مدت‌زمان کوتاهی به سطح تسلیحاتی برسد.
📌 برای دسترسی کامل به گزارش روی تیتر کلیک کنید
@dw_farsi
