🔹بالاخره بعد از ۱۲ روز آتش‌بس شد. با توجه به سوابق رژیم اسرائیل در نقض مکرر آتش‌بس در موارد مشابه، معلوم نیست این آتش‌بس چقدر دوام داشته باشد. به همین جهت آمادگی ذهنی و دفاعی برای احتمال نقض آتش‌بس در روزها و هفته‌های آینده ضرورت دارد. اما همین ۱۲ روز نیز سرشار از نکاتی است که نباید از یاد برد.

🔹تلخی خون‌های ریخته شده با ما خواهد ماند؛ تلخی کشتار کودکان بی‌گناهی که در این جنگ کشته شدند در یادها می‌ماند؛ و البته تلخی شادمانی برخی از ایرانیان از مرگ هموطنان فراموش نخواهد شد. یادمان نخواهد رفت که چه کسانی به اسم «ملی‌گرایی»، حمله به ایران را «فرصت» نامیدند و از مرگ صدها هموطن و نابودی زیرساخت‌های دفاعی ایران خوشحالی کردند. باید پرچم ملی‌گرایی را از این گروه خائن به وطن پس گرفت.

🔹البته آتش‌بس، ولو موقت، شادمانی هم دارد؛ همین که جان‌های عزیز دیگری حفظ می‌شوند کافی است که شادمان باشیم؛ همین که دیگر غرش جنگنده‌ها و صدای انفجار موشک و پدافند را قرار نیست بشنویم، خوشحال‌کننده است. در جنگ هیچ خیری نیست و پایان هر جنگی خوشحال‌کننده است.

🔹این جنگ البته نشانه‌های امیدبخش نیز داشت. همبستگی ملّی ایرانیان در مخالفت با جنگ و مقابله با تجاوز به خاک کشور حیرت‌انگیز و ستودنی بود. حالا ثابت شد بسیاری از کسانی که سال‌ها طرد شده بودند، اتفاقا در چنین مواقعی با تمام توان پای ایران هستند و هر چه‌قدر هم سختی کشیده باشند یا دلخوری داشته باشند، دچار کینه نشده و جز آزادی و آبادی کشورشان چیزی نمی‌خواهند.

🔹این جنگ نشان داد که توان موشکی ایران فراتر از حد انتظار است. در سال‌های گذشته کسانی بودند که این توان موشکی را زیر سؤال می‌برند؛ اما حالا نشان داده شد که اولا توسعه این توان موشکی برای دفاع از کشور ضروری است؛ و دوما این موشک‌ها قادرند از هر پدافندی، حتی اگر توسط پیشرفته‌ترین کشورها ساخته شده باشد، عبور کنند.

🔹اما نقطه تلخ ماجرا، توان پدافندی ایران بود. حضور مکرر جنگنده‌های اسرائیلی در آسمان کشور، یکی از پدیده‌های تلخ این جنگ بود که لازم است خیلی سریع برای آن فکری شود. راه حل نیز ارتقای تجهیزات راداری و پدافندی است که جز از طریق همکاری با کشورهای دیگر ممکن نیست.

🔹در مورد عبرت‌های این جنگ تا مدت‌ها می‌توان گفت و نوشت. باید از همبستگی ملّی ایجاد شده صیانت کرد و این امر لوازمی دارد. اما فعلا باید از آرامش پس از آتش‌بس لذت برد. تهران قرار است دوباره همان شهر شلوغ و پر از عجله و دیر رسیدن بشود.

امتداد

@emtedadnet